Świece ołtarzowe – zastosowanie i historia

Świece to bardzo symboliczne i zarazem niezbędne elementy każdej liturgii, stawiane na ołtarzu lub tuż obok niego. Jednocześnie można umieścić na nim dwie lub cztery świece, a kiedy mszę odprawia biskup – aż siedem świec jednocześnie. W Kościele Katolickim tego rodzaju przedmioty liturgiczne mają długą, bogatą tradycję.

Funkcje świec

Świece ołtarzowe przypominają nam podczas każdej liturgii o tajemniczej obecności Chrystusa w naszym życiu, który sam o sobie powiedział, że jest „światłością świata”(J 8,12). To również dla wiernych znak radości i miłości, a także nadziei, modlitwy oraz ofiary. W zamierzeniu mają one również przypominać wszystkim katolikom o tym, że należy być zawsze gotowym na przyjście Pana. Jak mówił sam Jezus: „Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie” (Łk 12,35).

Świece w tradycji

Podczas mszy używa się świec już od III w., gdzie początkowo były one symbolem czci dla zmarłych, zwłaszcza dla tych, którzy umarli śmiercią męczeńską. Niedługo później stały się one symbolem radości i wiary, a już wkrótce było ich w świątyni na tyle dużo, że ich ciągłe zmienianie wymagało ciągłej pracy. Dlatego też w kościele pojawili się akolici odpowiedzialni w budynku jedynie za samo oświetlenie. Także i dziś to właśnie oni trzymają akolitki w momencie, gdy podczas mszy czytane są słowa Ewangelii.

Dodaj komentarz